O bractwie

30 marca 2019 roku – ZEBRANIE ZAŁOŻYCIELSKIE

W dniu 20 marca 2019 roku w Restauracji Wiedeńska zebrało się 20 Założycieli, którzy jednomyślnie postanowili powołać do życia Kontuszowe Bractwo Kurkowe Ziemi Średzkiej stawiając sobie za cel kontynuacje szczytnej idei Bractwa Strzeleckiego zapoczątkowanej  przez Króla Władysława IV Wazę w 1637 roku,  głoszenie chlubnej historii Narodu Polskiego pośród Narodów Europy oraz upowszechnianie sportów strzeleckich.

29 maja 2019 roku – WPIS DO KRS

Wpis do Krajowego Rejestru Sadowego Kontuszowego Bractwa Kurkowego Ziemi Średzkiej nastąpił w dniu 29 maja 2019 roku pod numerem 0000788510. Bractwo posiada także numer NIP 786 172 04 78 oraz numer REGON 383 479 201.

15 maja 2020 roku – SZTANDAR

Najważniejszy dzień w krótkiej historii naszego Bractwa to 15 maja 2022 roku. To dzień, w którym nasze Bractwo otrzymało sztandar.

PRZEBIEG UROCZYSTOŚCI

10,45 – ZBIÓRKA POCZTÓW SZTANDAROWYCH I BRACI PRZED KOŚCIOŁEM

10,55 – UROCZYSTE WPROWADZENIE DO KOŚCIOŁA

11,00 – MSZA ŚWIĘTA W TRAKCIE KTÓREJ PO HOMILII NASTĄPI POŚWIĘCENIE   SZTANDARU

12,00 – ZŁOZENIE KWIATÓW NA GROBIE GEN. JANA HENRYKA DĄBROWSKIEGO

12,15 – PRZEMARSZ DO PAŁACU DĄBROWSKIEG0

12,30 – CZĘŚĆ OFICJALNA PRZY PAŁACU DĄBROWSKIEG0

– HYMN PAŃSTWOWY

– POWITANIE ZEBRANYCH

– WRĘCZENIE SZTANDARU W IMIENIU FUNDATORÓW PRZEZ ANNĘ KONIECZNĄ  STARSZEMU, KRÓLOWEJ I KRÓLOWI

– PRZEKAZANIE SZTANDARU POCZTOWI SZTANDAROWEMU I JEGO PREZENTACJA

– WBICIE GWOŹDZI PRZEZ FUNDATORÓW

– WYSTAPIENIE STARSZEGO BRACTWA

– WYSTAPIENIE GOŚCI

– ZAKOŃCZENIE CZĘŚCI OFICALNEJ

– ZDJĘCIE UCZESTNIKÓW NA STOPNIACH DO PAŁACU

13,00 – MAJÓWKA W OGRADACH PAŁACU

Na placu przed Pałacem Dąbrowskiego zebrali się znamienici goście: Starosta Średzki Ernest Iwańczuk, Burmistrz Miasta Środa Wielkopolska Piotr Mieloch, Dyrektor Pałacu Dąbrowskiego Marek Roman, Prezes Stowarzyszenia Rodzin Powstańców Wielkopolskich w Środzie Wielkopolskiej Maria Mielcarzewicz, Sołtys wsi Winna Góra Maria Pruska, uczniowie klas wojskowych Zespołu Szkół Rolniczych w Środzie Wielkopolskiej, mieszkańcy Powiatu Średzkiego. Uroczystość uświetniła swoja obecnością  Orkiestra Dęta ze Środy Wielkopolskiej. Po zakończeniu odbyła się tradycyjna majówka w ogrodach Pałacu Dąbrowskiego.

SYMBOLIKA SZTANDARU

AWERS

Herb Władysława II Jagiełły, króla Polski, wielkiego księcia Litwy

REWERS

Miejsce centralne – patron – św. Michał Archanioł

W tradycji chrześcijańskiej Michał to pierwszy i najważniejszy spośród aniołów, obdarzony przez Boga szczególnym zaufaniem. Hebrajskie imię Mika’el znaczy „Któż jak Bóg”. Według tradycji, kiedy Lucyfer zbuntował się przeciwko Bogu i do buntu namówił część aniołów, Archanioł Michał miał wystąpić i z okrzykiem „Któż jak Bóg” wypowiedzieć wojnę szatanom. Michał jest księciem aniołów, jest aniołem sądu i Bożych kar, ale też aniołem Bożego miłosierdzia. Pisarze wczesnochrześcijańscy przypisują mu wiele ze wspomnianych atrybutów; uważają go za anioła od szczególnie ważnych zleceń Bożych.

Kult św. Michała Archanioła jest w chrześcijaństwie bardzo dawny i żywy. Sięga on wieku II. W ikonografii (obrazy, rzeźby, sztandary) św. Michał Archanioł przedstawiany jest w tunice i paliuszu, w szacie władcy, jako wojownik w zbroi. Skrzydła św. Michała są najczęściej białe, niekiedy pawie. Włosy upięte opaską lub diademem. Jego atrybutami są: globus, krzyż, laska, lanca, miecz, oszczep, puklerz, szatan w postaci smoka u nóg lub skrępowany, tarcza z napisem: Quis ut Deus – „Któż jak Bóg”, waga.

Harfa i róg

„Harfa i róg niech zagra: <Któż jest jak Bóg!>, By krańce ziemi słyszały.” – fragment pieśni ku czci św. Michała Archanioła.

Harfa symbolizuje połączenie między niebem a ziemią. Jej liny to symboliczne stopnie drabiny, która wskazuje kierunek do życia wiecznego. Jest to narzędzie najczęściej używane przez aniołów, armię Bożą. Dlatego aniołowie z harfami symbolizują chwałę Boga i harmonię.

Róg jest symbolem walki (również duchowej), zwycięstwa, sławy i chwały. Od starożytności postrzegany jako symbol wojowniczości i męskości. Jego zadaniem było wzbudzanie lęku (u wrogów)  i dodawanie odwagi (jego właścicielom). W Biblii róg symbolizuje moc, zwycięstwo, chwałę, powodzenie, a także zbawienie. Róg jest uważany za jeden z najstarszych instrumentów muzycznych. Jego dźwięk głosił chwałę i zwycięstwo. Rogiem wzywano do walki i na pomoc. Rogiem także obwieszczano ważne wydarzenia.

Lilia

Lilię od wieków uważano za kwiat niezwykły. Symbolizował on czystość, niewinność, połączone z chwałą, majestatem i niebiańską szczęśliwością. Według prastarej chrześcijańskiej legendy lilia powstała z łez Ewy opłakującej wygnanie z Raju; stanowiła zarazem zapowiedź udziału Dziewicy Maryi w odkupieniu świata.  W różnego rodzaju pieśniach i tekstach Matka Boża jest nazywana Czystą, Śliczną Liliją, Liliją Woniejącą lub po prostu Liliją.  Uroda tego kwiatu zyskała największą pochwałę w Ewangelii św. Mateusza, który pisał: „Przypatrzcie się liliom polnym jak rosną: nie pracują, nie przędą. A powiadam wam, że nawet Salomon we własnej chwale swojej nie był tak przybrany jako jedna z nich”. / Nawiązanie do Matki Bożej i najważniejszego kościoła Ziemi Średzkiej – Bazyliki Wniebowzięcia NMP

Karabele

Zwane również polską karabelą bojową. Szabla z anatomiczną rękojeścią w formie głowy ptaka i otwartym jelcu. Konstrukcja rękojeści umożliwiała zarówno pewny chwyt jak i wykonywanie cięć łukowych z nadgarstka (młyńce), podczas których szabla obracała się na poduszce dłoni. Charakterystyczna dla terenów Polski, kojarzona z sarmatyzmem. W użyciu od XVII do XVIII wieku. Wiele egzemplarzy wyposażano w bogate zdobienia rękojeści, często kosztem wartości bojowej. Symbol waleczności i obrony wartości.

Akant

Bujnie rosnący krzew ciernisty symbolizował w kulturze grecko-rzymskiej przezwyciężenie trudności życia. Z uwagi na właściwości tej rośliny kojarzono ją z siłą, dominacją i pewnym zwycięstwem (szybki wzrost rośliny), ale także pomyślnym przejściem prób życiowych (kolce), stąd znajdowała się na sarkofagu zmarłego. motyw ten przeniknął do symboliki rzymskiej, a także zachował się w niektórych nagrobkach wczesnochrześcijańskich.